18 Oca O pankartın sahipleri nerede?

Sosyal medyada yıllardır bir fotoğraf paylaşılır.

O pankart; Altaylı futbolcuların, tam 23 yıl önce, 31 Ocak 1993 tarihinde Galatasaray’ı 1-0 dize getirdiği maçta açtığı “Uğur Mumcu ölmedi” pankartıdır…

Ayrıca bu pankart, spor yazarı Okan Yüksel’in “Spor’da erdemlilik ve kassandra çaresizliği” kitabının kapağını da süsler.

Orhan Üstündağ, Yesiç, Reha Kapsal gibi dönemin ünlü futbolcularının taşıdığı pankart, yıllardır Türk spor tarihinin en anlamlı pankartlarından biri olmuştur.

Pankartın altında, “Altay Sosyal Yardımlaşma Derneği Gençlik Grubu” yazıyor.

Gençlik Grubu, o dönemde birçok etkinliğe imza atmış ve Altay’a büyük hizmetler yapmış bir grup.

O dönemde İzmir’in en önemli sosyal gruplarından biri olmayı başarmışlar. Yine o dönemde, yaptıkları önemli etkinliklerinden biri de rakip takımları maçtan bir gün önce kaldıkları otelde ziyaret etmeleri.

23 yıl önce 20’li yaşları yaşayan 25 kadar idealist genç, bugün 40’lı yaşları yaşıyor.

Sordum soruşturdum; aralarında doktor, mali müşavir, gazeteci, mühendis, işletmeci hatta ünlü bir DJ var.

***

İsim vermeyeceğim…

Bunların çoğu kulüpten uzaklaştı ve Altay’a artık yardım etmiyorlar.

Maçlara bile gitmiyorlar.

Bu grup siyah beyazlı kulüpten neden ayrıldı, neden koptular?

Bilemiyorum… Ama bildiğim tek şey var; Altay bu kadar zor durumdayken, bu grubu oluşturanların hiçbir şey yapmamaları.

Bugün İzmir kulüplerinin en büyük sorunu aslında bu.

Bir dönem kulüp için bir şeyler yapmaya çalışan kişi ve gruplar artık küstürülmüş ve sindirilmiş bir halde.

***

Cihangir Marmara yönetimine düşen en önemli görev; 102. yılını kutlayan bu çınarı yeniden ayağa kaldırmak için herkesi göreve çağırmak.

Daha önce de yazdım; Altay’ın iyi bir yönetimi var…

Yeniden yapılanmaya çalışıyorlar, kurumsallaşmaya çok önem veriyorlar.

Son yıllarda Altay’ın başına geçen her başkan şunu söylemişti; “Altay’ın SGK borcunu ödüyoruz”.

Geçtiğim günlerde, son dönemde başkanlık yapan ağabeyler toplandı. Toplantının nedeni; hemen hemen hiçbir başkanın SGK borcunu ödememesi ve bu yüzden kulübün borç yükünün artmasıydı.

Biri Altaylılar fena kandırmış!

Mehmet Erdoğan’a ayrı bir parantez açmak gerekiyor tabii ki. İşini gücünü bırakıp, koltuk sevdasına girmeden hala Altay’a ve yönetimine destek olmayı sürdürüyor.

İsmi duayen olup, anılarda yaşayan sözde Altaylı büyükleri ben çoktan geçtim…

Peki kulüp bu kadar zor durumdayken, 23 yıl önce büyük işlere imza atan, İzmir’in sosyal etkinlik prensleri nerede?

Bugün ortaya çıkmazsanız, ne zaman ortaya çıkacaksınız?

Altay formasıyla harikalar yaratan gençlere destek olmak için o gün; bugündür!